Stal nierdzewna

Termin stal nierdzewna oznacza wszystkie gatunki stali, które są wytapiane specjalną metodą, charakteryzują się wysokim stopniem czystości i jednakowo reagują na przewidziane rodzaje obróbki cieplnej. Z tej definicji wynika, że stal szlachetna nie musi być zawsze wyłączenia stalą stopową lub wysokostopową. W dalszych analizach ograniczymy się jednak do stali szlachetnych wysokostopowych o zawartości chromu co najmniej 10,5%.

Podział stali szlachetnej wysokostopowej

Wysokostopową stal nierdzewna można podzielić pod względem struktury na następujące grupy:

  • stal nierdzewna ferrytyczna
  • stal nierdzewna martenzytyczna
  • stal nierdzewna austenityczna
  • stal nierdzewna ferrytyczno-austenityczna (Duplex)

Stal nierdzewna ferrytyczna

Stal nierdzewna ferrytyczna dzieli się z kolei na dwie grupy:

  • o zawartości chromu od ok. 11 do 13%
  • o zawartości chromu (Cr) ok. 17%

Stale o zawartości chromu od 10,5 do 13% z uwagi na niską zawartość chromu są nazywane stalami o podwyższonej odporności korozyjnej. Są one stosowane tam, gdzie liczy się głównie trwałość, niezawodność i brak czynności konserwacyjnych i nie są stawiane szczególne wymagania w zakresie wyglądu. Przykładem jest produkcja kontenerów, wagonów i innych pojazdów.

Stal nierdzewna martenzytyczna

Stal nierdzewna martenzytyczna o zawartości Cr 12 do 18% Cr i zawartości węgla powyżej 0,1% staje się stalą austenityczną w temperaturze powyżej 950 - 1050°C. Szybkie schładzanie (oziębianie) powoduje powstanie struktury martenzytycznej. Struktura ta, szczególnie w stanie ulepszonym cieplnie, posiada wysoką wytrzymałość, która rośnie jeszcze bardziej wraz ze wzrostem zawartości węgla. Martenzytyczne stal nierdzewna są wykorzystywane na przykład do produkcji żyletek, noży i nożyc.

Stal nierdzewna austenityczna

Stal nierdzewna austenityczna (inna nazwa: stal chromoniklowa) o zawartości niklu powyżej 8% jest najkorzystniejszą kombinacją do zastosowań praktycznych pod względem obrabialności, odporności na korozję i właściwości mechanicznych. Najważniejszą właściwością tego gatunku stali szlachetnej jest wysoka odporność na korozję. Z tego powodu stal szlachetna austenityczna jest stosowana w obszarach, w których występują substancje o działaniu korozyjnym, na przykład w kontakcie z wodą morską zawierającą chlorki, a także w przemyśle chemicznym i spożywczym.

Stal nierdzewna austenityczno-ferrytyczna

Z uwagi na dwa składniki strukturalne, stal szlachetna austenityczno-ferrytyczna jest nazywana często stalą Duplex. Duża ciągliwość przy lepszej odporności na korozję sprawia, że ten gatunek stali nadaje się szczególnie do zastosowań w obiektach przybrzeżnomorskich.

Szlifowanie stali szlachetnej

W przypadku wielu elementów ze stali szlachetnej, na końcu procesu obróbki następuje szlifowanie. Klingspor w swoim asortymencie produktów oferuje wiele materiałów ściernych, które są przeznaczone specjalnie do obróbki tego materiału. Mimo to podczas obróbki stali szlachetnej, aby na końcu uzyskać zadowalający efekt, należy zwracać uwagę na kilka specyficznych właściwości tego materiału. Fabryczne wykonanie powierzchni, tzn. materiał wytrawiany i/lub powtórnie obrabiany cieplnie, należy dobrać tak, aby końcowa powierzchnia w jak największym stopniu była podobna do powierzchni żądanej. Pod względem odporności na korozję elementów ze stali szlachetnej należy jeszcze przed rozpoczęciem obróbki zapewnić prawidłowe przechowywanie i transportowanie materiału.

Należy w szczególności wyeliminować:

  • wszelkiego rodzaju kontakt z innymi gatunkami stali (szczotki druciane, liny ze stali).
  • uszkodzenia powierzchni i krawędzi oraz otarcia.
  • przechowywanie materiału w miejscu obróbki lub razem z innymi gatunkami stali (np. stal walcowana).

W odniesieniu do odporności na korozję obowiązuje poza tym zasada: im dokładniejsza obróbka powierzchni, tym wyższa odporność na korozję.

Szlifowanie

Istnieje szereg parametrów, które mają wpływ na chropowatość i wygląd szlifowanej powierzchni:

  • szlifierka z jej elementami kontaktowymi i parametrami obróbki (prędkość skrawania i posuwu)
  • zastosowanie pomocniczych materiałów ściernych (oleje i emulsje)
  • jakość ścierniwa

Ze względu na te narzucone przez proces szlifowania warunki ramowe nie można ogólnie stwierdzić, jaka jest zależność pomiędzy uzyskaną powierzchnią a zastosowanym materiałem ściernym. Aby uniknąć nieporozumień przy uzgadnianiu żądanej powierzchni, przed rozpoczęciem obróbki należy ustalić wzory graniczne i wartości chropowatości (Ra).

Szlifowanie a korozja

Niezależnie od zastosowanej stali szlachetnej, podczas szlifowania stali nierdzewnej muszą być bezwzględnie przestrzegane poniższe punkty:

  • Nie używać narzędzi ściernych najpierw na stali normalnej, a następnie na stali szlachetnej!
  • Usuwać dokładnie pył ścierny z wszystkich powierzchni!
  • Powierzchnie stali szlachetnej nie narażać nigdy na działanie strumieni rozżarzonych iskier!
  • Temperatura obróbki musi być na tyle niska, aby nie powstawały węgliki chromu i związana z tym korozja międzykrystaliczna. W razie powstania nalotu na materiale wymagana jest poprawa!

Tylko w ten sposób można zapewnić ponowne wytworzenie się warstwy pasywnej na obrabianych obszarach i ochronę przed korozją wżerową i korozją międzykrystaliczną innych powierzchni.

Pasujące produkty

Powrót do Szlifierstwo